Zoek de 12 verschillen

Terugkomen in de Albergo was een onbeschrijfelijke ervaring. Dus probeer ik het uit te leggen met beelden! Bij deze de beloofde blik op de Albergo, de kinderen en de zusters; en wat er de laatste jaren veranderd is. We hebben geprobeerd om twaalf van mijn foto´s van drie jaar geleden, exact opnieuw te nemen. De verschillen zijn een gedroomd aanknopingspunt voor een beschrijving van het wel en wee binnen de muren. Zie het album bij Foto´s!

Read Full Post »

Vrijwilliger en vrijwilliger is twee

Nog effe aanvullen bij Frank´s post: de term ´vrijwilliger´dekt een nogal algemene lading, en daar heb ik het de voorbije dagen al wel eens moeilijk mee gehad. De verscheidenheid onder de Europeanen die naar het Zuiden afzakken, werd vooral duidelijk tijdens enkele verhelderende gesprekken op het zinderend hete strand van Boca del Cielo.

Ben en Elias zijn twee Duitsers van een jaar of 20 die tot de lente van 2010 in de Albergo zullen verblijven. Fantastisch voor de kinderen dat er hier vrijwilligers blijven komen – hun aantal is in Tuxtla gestegen van amper 2 toen ik hier verbleef (zijnde de Oostenrijkse Maria en mezelf) tot 15 in het voorbije jaar. Maar Ben en Elias hebben hun eigen redenen om naar hier te komen. Het was een job als vrijwilliger óf legerdienst. Ben wilt ook Spaans en salsa leren; Elias houdt van de ´playas´en Mexicaans bier. Net als de Engelse Jessica verzetten ze geregeld aardige hoeveelheden alcohol. Eén en ander houdt wel in dat de Duitsers laat opstaan en elk weekend twee dagen weg zijn, op uitstap of naar de discotheken met andere vrijwilligers. Ze gaan vaak pizza´s halen in plaats van samen met de zusters te eten, en vooral: ze spenderen veel minder tijd bij de kinderen.

Ana, de elegante Zwitserse uit Zürich en benjamin van de groep, is dan weer een ander paar mouwen. Zij is ook op het thuisfront werkzaam in een organisatie die vecht tegen armoede. Alhoewel van nature wat stiller, heeft ze best wel wat te vertellen over haar motieven en ervaringen. Méér vrijwilligers is een zegen voor de tehuizen, maar de manier waarop telt natuurlijk ook. Ik weet soms niet helemaal wat ik ervan moet denken. Maar hoe dan ook maken die jongens en meisjes hun eigen ervaring, en mag ik niet vergelijken met mezelf.

Wat mezelf betreft, kan ik wél al zeggen dat het lijkt alsof ik hier nooit ben weggeweest – ook al is er zoveel veranderd. Benito is twee koppen groter geworden, maar als hij zijn kindertanden bloot lacht, gaat de wereld nog steeds helemaal open. Over gelijkenissen en verschillen – zoals Frank al aankondigde – binnenkort een uitgebreide reportage!

Read Full Post »