Ondertussen zijn we 2,5 dag onderweg met de fiets en het goede nieuws is dat we het tot hiertoe overleefd hebben, inclusief onze hightech fietsen en bijhorende professionele bagagetassen.
Vrijdag namiddag keken we op onze kaart – een begrip dat ze hier in Honduras niet echt kennen – en dachten wel in een 4 uurtjes richting Santa Rosa de Copan zouden geraken. Misgedacht! We hebben er 1.5 dag meer voor nodig gehad om er te geraken. Kleine onderschatting! Het is hier dan ook continu klimmen, dalen en nog méér klimmen. Meest van de tijd ben ik dan ook door en door kapot wegens volledig uitgeput. Wouter, een wel getrainde fietser die heel de zomer nog heeft liggen trainen, verteert het allemaal wat beter, maar zal bij momenten ook wel afzien. Dit geeft mij natuurlijk wel de kans – met de kin op het stuur hangend – om nog eens een echte ´customer correlated´Ford studie te maken van het Hondurese wegdek.
Verder geeft het al fietsend reizen wel een heel aantal voordelen die je anders niet zou ervaren. Echte elke pickup die je passeert moedigt je wel aan door te claxoneren en iedereen vindt het wel tof dat je het aandurft om met fiets door het bergachtige Honduras te reizen. Ook hebben we de eerste dag al mogen genieten van de Hondurese gastvrijheid. Aangezien we die vrijdagavond in de middle of nowhere stonden toen het plots donker werd en het vollop aan het regenen was, zat er niets anders op om in het dichtsbijzijnde dorpje te vragen of we daar ons tentje niet mochten opslagen. Dat mochten we al snel in een loods van Pablo, die heel de nacht door een bewaker met een shotgun bewaakt werd. Pablo zette ook nog zonder aarzelen zijn vrouw aan het werk om voor onze een lekkere warme maaltijd te bereiden. Waarvoor dank!
Al bij al voelt het vrij veilig aan om te reizen doorheen Honduras, hoewel sommige teken misschien wel de nodige vraagtekens zouden kunnen oproepen. Zo is de gemiddelde Hondurees hier een echte cowboy zoals je hem kent vanuit de tekenfilms. Gekleed in een jeansbroek met een hemd dat half open staat, lederen schoenen of rubberen laarzen aan en een mastodont van een riem met daarachter een revolver goed zichtbaar gepropt. Heel vaak dan ook nog zittend op een paard en van tijd tot tijd zijn paard helemaal de sporen aan het geven om volle bak te galoperen. Echte diehard macho´s.
Expedicion Bolivar 